6/3/09

Τσαούς μοναστήρι...

Θεσσαλονίκη 29 Μαρτίου 1430

Μέρα καταραμένη. Μέρα που η ιστορία γράφτηκε με το αίμα πολλών ανθρώπων. Των ανθρώπων μας. Των προγόνων μας. Εάλω η πόλης! Η δική μας πόλη.

Τα στρατεύματα των Τούρκων με επικεφαλή τον Μουράτ ΄Β, (πατέρας του Μωάμεθ του πορθητή, όπου αυτός 23 χρόνια αργότερα κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη) εισέρχονται στην Θεσσαλονίκη από τα πλευρικά τείχη αλλά και από την θάλασσα. Οργανωμένη έφοδος. Πολύ καιρό πολιορκούσαν την πόλη.

Η αντίσταση μηδαμινή. Οι κάτοικοι ήταν εξουθενωμένοι. Βρίσκονταν σε κατάσταση αφυδάτωσης. Μέρες δεν υπήρχε νερό. Δυστυχώς, κάποιοι φρόντισαν να δώσουν την λύση στους Τούρκους. Δυστυχώς, η πόλη έκρυβε μέσα της έναν Δούρειο Ίππο. Δυστυχώς, υπήρξε προδοσία.

Ο Ιέρακας, λογοθέτης του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αναφέρει:

«Τινές των μοναχών των ρακενδύτων εκ των Βλαντέων της μονής γράφουσι δε και λέγουσι: Ω Κύριε Σουλτάνε
Ως ει τοι σοι εστί βουλητόν άρξαι Θεσσαλονίκης λαβείν και ταύτην και υμάς και πάντας τους εν πόλει τους υδροχόους έκοψον σωλήνας Χορτιάτου δίψη πιεζομένων δε απάντων κι απορία ακόντων τελεσθήσεται όπερ ποθείς γενέσθαι Όρος Χορτιάτης έστι δε κείμενον υπέρ ταύτη εξ ου τη πόλει άριστον ύδωρ ηδύ εισρέει»

Στην μονή Βλαταδων λοιπόν, η οποία συνορεύει με τα τείχη της πόλης, υπήρχε το κεντρικό υδραγωγείο της πόλης. Εκεί κατέληγε το άριστον ύδωρ από τον Χορτιάτη και από εκεί γινόταν η διανομή στης υπόλοιπες περιοχές της πόλης. Κάποιοι λένε πως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι μοναχοί πουλούσαν το νερό στην πόλη.

Γνώστες λοιπόν αλλά και διανομείς (δια-νέμω εκ του νόμος-νομίζω-νόμισμα = μοιράζω κατά το δοκούν) οι ρακένδυτοι μοναχοί, φρόντισαν να ενημερώσουν τον Μουράτ ΄Β για τον τρόπο που θα κόψει το νερό από τον Χορτιάτη.

Έτσι λοιπόν έπεσε η Θεσσαλονίκη στους Τούρκους και για περίπου 5 αιώνες έμεινε κάτω από την κατοχή τους. Η μονή δε Βλατάδων εισέπραξε τα προ-νόμια της προδοσίας. Εκτός των άλλων, ο Μουράτ διέθεσε στην μονή και έναν Τσαούση (φρουρός) μιας και σίγουρα θα χρειαζόντουσαν προστασία από το εξοργισμένο πλήθος, σε περίπτωση που αυτό μαθευόταν. Έτσι από τότε η μονή Βλατάδων ονομάζεται και Τσαούς-μοναστήρι.

Φέτος, στις 29 του Μάρτη, ΔΕΝ κατάφερα να πάω...

2 σχόλια:

Σικελια είπε...

Πονάει πιο πολύ όταν το κάνουν στους δικούς μας, ε; Κρίμα που αυτά τα "παιχνίδια" είναι αλήθεια αιώνων...

Root είπε...

@ Σικελία...
Πονάνε γενικός. Προσωπικά δεν τα θεωρώ παιχνίδια. Πονάει η προδοσία των μοναχών του αγ. όρους στους Τούρκους. Πονάει η προδοσία των ιδίων ξανά στον Χίτλερ. Πονάνε και οι σταυροφορίες. Πονάει και η καύση χιλιάδων γυναικών κατά τον μεσαίωνα. Πονάει και το Βατοπέδι. Καθημερινά, όλα πονάνε...