Για μια στιγμή νόμιζα ότι με ρούφηξε μια μαύρη τρύπα και τηλε-μεταφέρθηκα πίσω στον χρόνο και μάλιστα την δεκαετία το '80. Τότε που οι καρέκλες του δημοσίου ήταν χρυσές και όλοι βάζανε ότι μέσο διέθεταν, για να κάτσουν σε μια. Σαν κάποιος να τους είπε ότι οι καρέκλες του δημοσίου γιατρεύουν κάθε πάθηση του ανθρώπινου σώματος, και προπάντων τις ζοχάδες!
Κούνησα λίγο το κεφάλι μου και συνειδητοποίησα ότι το πανό αυτό είναι αναρτημένο σήμερα, τον πρώτο μήνα του έτους 2009!
Κάποιοι, τάζουνε ακόμα και σήμερα θέσεις στο δημόσιο. Τα πρόσωπα αλλάξανε. Ο λόγος διαφορετικός. Ο σκοπός όμως παραμένει ίδιος.
Εμπρός λοιπόν καλά μου παιδιά, κάποιοι φρόντισαν να δημιουργήσουν για σας, τα πρότυπα που εσείς δεν καταφέρατε.
Εμπρός λοιπόν, επαναστάτες μου, εσείς που τα σπάγατε όλα πριν από έναν μήνα.
Εμπρός λοιπόν, τρέξτε να γίνετε ένας από τους χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους.
Εμπρός λοιπόν, σίγουρη θέση…
Εμπρός λοιπόν, τρέξτε να διαιωνίσετε την παράδοση της χώρας μας.
Κούνησα λίγο το κεφάλι μου και συνειδητοποίησα ότι το πανό αυτό είναι αναρτημένο σήμερα, τον πρώτο μήνα του έτους 2009!
Κάποιοι, τάζουνε ακόμα και σήμερα θέσεις στο δημόσιο. Τα πρόσωπα αλλάξανε. Ο λόγος διαφορετικός. Ο σκοπός όμως παραμένει ίδιος.
Εμπρός λοιπόν καλά μου παιδιά, κάποιοι φρόντισαν να δημιουργήσουν για σας, τα πρότυπα που εσείς δεν καταφέρατε.
Εμπρός λοιπόν, επαναστάτες μου, εσείς που τα σπάγατε όλα πριν από έναν μήνα.
Εμπρός λοιπόν, τρέξτε να γίνετε ένας από τους χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους.
Εμπρός λοιπόν, σίγουρη θέση…
Εμπρός λοιπόν, τρέξτε να διαιωνίσετε την παράδοση της χώρας μας.
Της χώρας που δεν παράγει τίποτα.
Υ.Γ. Αλήθεια, μόνο εμένα προσβάλει αυτό το πανό?
7 σχόλια:
Το να διοριστείς στο δημόσιο, και να καλοπαντρευτείς αποτελούν τη συνταγή της ευτυχίας-επιτυχίας για την πλειοψηφία των Ελλήνων εδώ και δεκαετίες. Τι έχει αλλάξει από τη δεκαετία του '80, για να αλλάξει και αυτή η νοοτροπία?
Πιστεύω ότι κάτι έχει αλλάξει τόσα χρόνια και καταφέραμε να διώξουμε από πάνω μας αυτήν την φιλοσοφία του παρτάκια.
Να' ταν μόνο το περιεχόμενο του πανό! Εμένα με ενοχλεί και η περιρρέουσα ασχήμια του τοπίου. Κατά τα άλλα ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου. Live your myth in Greece. Μαλλον θα επρεπε να λέει Leave your myth in Greece. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ, πολύ μου άρεσε!
@ Codehealth...
Τέλειος ο σχολιασμός σου!!!
Την καλημέρα μου.
Εδώ βλέπω παιδιά του πανεπιστημίου μου που με βαθμούς εισαγωγής 18 και πτυχία με αξία να ονειρεύονται το δημόσιο... Greek dream (ουδεμία σχέση με το μπας-κλας αμερικάνικο) Πρώτα πανεπιστήμιο και μετά δημόσιο....
@ Mikros Alitis...
Δυστυχώς.
Σαφως και δεν προσβάλλει μόνο εσένα το πανό...
Είναι απίστευτο το ότι σήμερα ακόμη υπάρχουν παιδιά που στη φούρια τους για να βολευτούν όπως-όπως, το σκέφτονται...
Είναι όπως το λες, η επανάσταση για την επανάσταση και το βόλεμα για το βόλεμα...
Πλέον έχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως "αυτός ο κόσμος σε θ' αλλάξει ποτέ...Καληνύχτα Κεμάλ, καληνύχτα..."
----------
Δημόσιοι Υπάλληλοι- Κώστας Καρυωτάκης
Οι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν
σαν στήλες δύο-δύο μες στα γραφεία,(Ηλεκτρολόγοι θα'ναι η πολιτεία
κι ο Θάνατος που τους ανανεώνουν.)
Κάθονται στις καρέκλες, μουνζουρώνουν
αθώα λευκά χαρτιά, χωρίς αιτία.
"Συν τη παρούση αλληλογραφία
έχομεν την τιμήν" διαβεβαιώνουν.
Και μοναχά η τιμή τους απομένει,
όταν ανηφορίζουνε τους δρόμους,
το βράδι στις οχτώ, σαν κουρντισμένοι.
Παίρνουν κάστανα, σκέπτονται τους νόμους,
σκέπτονται το συνάλλαγμα, τους ώμους
σηκώνοντας οι υπάλληλοι οι καημένοι.
Δημοσίευση σχολίου