9/1/09

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος...

Ζούμε στην εποχή όπου έχουμε χάσει το νόημα της ύπαρξης μας.

Ζούμε στην εποχή όπου δεν γνωρίζουμε πια την φύση μας.

Ζούμε στην εποχή όπου πάψαμε πια να σεβόμαστε τα υπόλοιπα είδη πάνω στην γη και τα εχουμε καταδικάσει σε αφανισμό περιορίζοντας τον χώρο τους και όχι μόνο.

Ζούμε στην εποχή όπου κυριαρχούμε πάνω στην γη και εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο κάθε ζωντανό οργανισμό αλλά και κάθε φυσική πηγή.

Ζούμε στην εποχή όπου δεν ξέρουμε τι είμαστε και τι θέλουμε.

Ζούμε στην εποχή όπου για να καλύψουμε το κενό μας, απλά υπέρ καταναλώνουμε.

Κατά τα άλλα ζούμε σε μια πολύ-πολιτισμική εποχή του 21ου αιώνα.

Στην τελευταία αυτή εποχή.

Και αν πιστεύετε ότι καταστροφολογώ, αφιερώστε λίγο από τον τόσο πολύτιμο χρόνο σας, σφίξετε λίγο τα στομάχια σας –κυριολεκτικά και μεταφορικά- και δείτε -εδώ- σε τι σημείο φτάσαμε και πως σιγά σιγά έχουμε μεταλλαχθεί σε τέρατα.

2 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Φίλε...

τί να πω;...

Δεν υπάρχουν λόγια,

στέρεψαν...

Όλα στέρεψαν...

Καλημέρα

Root είπε...

@ άναρχες φλόγες Λίτσα Πατεράκη

Καταλαβαίνω τι νιώθεις. Εγώ ακόμα να συνέλθω. Την καλημέρα μου.